-------------------------------------------
တရားစမွတ္ျပီဆိုတာနဲ ့ မိမိရဲ့စိတ္ဟာ
မူလကမၼ႒ာန္းကို မွတ္ေနရာကေန အျပင္
ထြက္တဲ့စိတ္ စျဖစ္လာမွာပါ စဥ္းစားတာ
စိတ္ကူးတာ ၾကံစည္တာ စတဲ့ စိတ္ေတြ
ဟာ ျဖစ္ေပၚလာမွာပါပဲ အဲဒီလို စိတ္ေတြ
အျပင္အေၾကာင္းအရာေတြဆီေရာက္တာ
ဟာ ဝိပႆ နာ နဲ ့ေဝးကြာသြားတာပါပဲ
ဒါ့ေၾကာင့္ မိမိစဥ္းစားတဲ့အေၾကာင္းအရာ
ကိုပါ လိုက္မွတ္္ရမွာပါ စဥ္းစားျပီးတာနဲ ့
သိရမွာက စဥ္းစားတယ္လို ့သိလိုက္ပါ
ေတြးတာ ၾကံစည္တာ အစရွိတဲ့ စိတ္မွန္
သမွ်ကို လိုက္ျပီးရွဴ ့မွတ္ေပးရပါမယ္
တခါတခါမွာ အခ်ိန္အၾကာၾကီးစဥ္းစား
ျပီးမွ ဖ်က္ကနဲ သတိျပန္ကပ္တာမ်ိဳ းေတြ
လည္းရွိတက္ပါတယ္ ဘယ္လိုအေၾကာင္း
အရာကို ဘယ္ေလာက္ပဲစဥ္းစားစဥ္းစား
သတိယျပီဆိုတာနဲ ့ အဲဒီစိတ္ကို ရွဴ ့မွတ္
ဖို ့ပါပဲ
သမထက စဥ္းစားမိေပမဲ့ ျပန္သတိယရင္
အဲဒီစိတ္ကို မွတ္စရာမလိုပဲ ကသိုဏ္းဝန္း
ကိုသာ ဆက္ၾကည့္ဆက္မွတ္ရတာပါ
ဝိပႆ နာကေတာ့ စဥ္းစားတဲ့စိတ္ ၾကံစည္တဲ့စိတ္ ေတြးေတာတဲ့စိတ္ ဝမ္းသာစိတ္ ဝမ္းနည္းစိတ္ အစရွိတဲ့
မိမိစိတ္မွာျဖစ္ေပၚလာတဲ့ စိတ္မွန္သမွ်ကို
အကုန္လိုက္မွတ္ရပါတယ္ ရုပ္နဲ ့ နာမ္
အေၾကာင္းကို ေလ့လာေနတာျဖစ္တဲ့
အတြက္ ေဖါက္ျပန္တဲ့ ရုပ္သေဘာနဲ ့
ၾကံစည္ ေတြးေတာ စဥ္းစား ဝမ္းသာ
ဝမ္းနည္း အစရွိတဲ့ နာမ္ရဲ့ျဖစ္တက္တဲ့
သေဘာေတြကို အကုန္လိုက္မွတ္ရပါတယ္
ဝိပႆ နာဆိုတာ အဖန္တလဲလဲ ရွဴ ့ျခင္း
လို ့ဆိုတာပါပဲ ဒါ့ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္မွာ
ျဖစ္တဲ့ အရာမွန္သမွ် ေရာ စိတ္မွာျဖစ္ေပၚ
တက္တဲ့အရာမွနသမွ်ကို သတိနဲ ့ကပ္ျပီး
ရွဴ ့ဖို ့အေရးၾကီးလွပါတယ္
ရွဴ ့မွတ္စိတ္ဟာ ျမဲလာတာနဲ ့အမွ် မိမိရဲ့
စိတ္ဟာ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာပဲ ျငိမ္ဝပ္သြား
ပါလိမ့္မယ္ အဲဒါကို သမာဓိ တည္တယ္
ဆိုျပီး သတ္မွတ္ထားပါတယ္
သမာဓိတည္လာတာနဲ ့အမွ် ပညာဥာဏ္
ဟာ သိသင့္သိထိုက္တဲ့ ရုပ္နာမ္အေၾကာင္းကို သူ ့ဖာသူ ဆံုးျဖတ္
သြားပါလိမ့္မယ္
အဓိက ကေတာ့ ္ မိမိရဲ့မွတ္စိတ္ဟာ
ေရွ့အမွတ္နဲ ့ေနာက္အမွတ္ဆက္ေနဖို ့ပါပဲ
ၾကားထဲမွာ မွတ္စိတ္မဟုတ္တဲ့ အျခားစိတ္မဝင္ဘူးဆိုရင္ သမာဓိ တည္
လာပါျပီ
အဲဒီလိုမွတ္ေနခ်ိန္မွာ ၾကာလာတာနဲ ့အမွ်
ထံုက်င္ကိုက္ခဲတာ ယားယံတာ နာက်င္
တာေတြဟာ ေပၚလာမွာပါ
အဲဒီလိုနာက်င္ခံစားခတ္တဲ့ ခံစားမွ ူ ့ေတြ
ေပၚလာတဲ့အခါမွာ ေယာဂီဟာ မူလကမၼ
႒ာန္းျဖစ္တဲ့ ေဖါင္းပိန္ကို စိတ္က မစူးစိုက္
နိ ုင္ေတာ့ပဲ မိမိ နာက်င္တဲ့အေပၚမွာပဲ
စိတ္ကေရာက္ေနေတာ့တာပါပဲ
ဒါဟာ ျပႆ နာ မဟုတ္ပါဘူး
သတိပ႒ာန္ဆိုတာ ေပၚတာ ထင္ရွားတာ
ရွဴ ့ရမယ္လို ့ဆိုထားတဲ့အတြက္ မိမိစိတ္က
ခံစားေနရတဲ့ေနရာကိုစူးစိုက္ျပီး နာရင္
လည္းနာတယ္ က်င္ရင္လည္း က်င္တယ္
ကိုက္ခ်င္လည္း ကိုက္တယ္လို ့ ေျပာင္း
မွတ္ေပးဖို ့ပါပဲ ေဖါင္းပိန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ နာတာ
က်င္တာပဲုျဖစ္ျဖစ္ ယားယံတာပဲျဖစ္ျဖစ္
အရွဴ ့ခံအာရံုမွ်သာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘာမွ
မထူးပါဘူး မွတ္စိတ္မလြတ္ဖို ့သာ အဓိက
ျဖစ္တဲ့အတြက္ မိမိမွတ္ေနတဲ့အရာေပၚမွာ
စူးစိုက္းျပီးမွတ္ေနဖို ့ပါပဲ
အဲဒီလိုမွတ္တဲ့အခါမွာ အေရးၾကီးတာက
ေပ်ာက္ခ်င္တဲ့စိတ္မပါဖို ့အေရးၾကီးပါတယ္
ေပ်ာက္ခ်င္စိတ္ပါလာရင္ ေလာဘ ျဖစ္တဲ့
အတြက္ ဝိပႆ နာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး
ေပ်ာက္ခ်င္စိတ္ဟာ မေပ်ာက္ရင္ ေဒါသ
ထက္ျဖစ္မယ္ ဒါဆိုရင္ ဝိပႆ နာ လမ္း
ေၾကာင္းက လြဲသြားပါျပီ
ေယာဂီဟာ ခႏၶာမွာျဖစ္ေနတာ စိတ္မွာ
ျဖစ္ေနတာကို ေအးေအးေဆးေဆး
ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ပဲရွိပါတယ္
ေပ်ာက္တာ မေပ်ာက္တာက ခႏၶာကိုယ္ရဲ့
အလုပ္ မွတ္ဖို ့က ငါ့အလုပ္ပဲလို ့သာ ႏွလံုး
သြင္းျပီး မိမိခံစားေနရတဲ့ ခံစားမွ ူ ့ကို
စူးစိုက္ျပီးေတာ့သာ မွတ္သားပါ
အပိုင္း ၇ ဆက္ဖတ္ပါရန္္
အဲဒီစိတ္ကို မွတ္စရာမလိုပဲ ကသိုဏ္းဝန္း
ကိုသာ ဆက္ၾကည့္ဆက္မွတ္ရတာပါ
ဝိပႆ နာကေတာ့ စဥ္းစားတဲ့စိတ္ ၾကံစည္တဲ့စိတ္ ေတြးေတာတဲ့စိတ္ ဝမ္းသာစိတ္ ဝမ္းနည္းစိတ္ အစရွိတဲ့
မိမိစိတ္မွာျဖစ္ေပၚလာတဲ့ စိတ္မွန္သမွ်ကို
အကုန္လိုက္မွတ္ရပါတယ္ ရုပ္နဲ ့ နာမ္
အေၾကာင္းကို ေလ့လာေနတာျဖစ္တဲ့
အတြက္ ေဖါက္ျပန္တဲ့ ရုပ္သေဘာနဲ ့
ၾကံစည္ ေတြးေတာ စဥ္းစား ဝမ္းသာ
ဝမ္းနည္း အစရွိတဲ့ နာမ္ရဲ့ျဖစ္တက္တဲ့
သေဘာေတြကို အကုန္လိုက္မွတ္ရပါတယ္
ဝိပႆ နာဆိုတာ အဖန္တလဲလဲ ရွဴ ့ျခင္း
လို ့ဆိုတာပါပဲ ဒါ့ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္မွာ
ျဖစ္တဲ့ အရာမွန္သမွ် ေရာ စိတ္မွာျဖစ္ေပၚ
တက္တဲ့အရာမွနသမွ်ကို သတိနဲ ့ကပ္ျပီး
ရွဴ ့ဖို ့အေရးၾကီးလွပါတယ္
ရွဴ ့မွတ္စိတ္ဟာ ျမဲလာတာနဲ ့အမွ် မိမိရဲ့
စိတ္ဟာ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာပဲ ျငိမ္ဝပ္သြား
ပါလိမ့္မယ္ အဲဒါကို သမာဓိ တည္တယ္
ဆိုျပီး သတ္မွတ္ထားပါတယ္
သမာဓိတည္လာတာနဲ ့အမွ် ပညာဥာဏ္
ဟာ သိသင့္သိထိုက္တဲ့ ရုပ္နာမ္အေၾကာင္းကို သူ ့ဖာသူ ဆံုးျဖတ္
သြားပါလိမ့္မယ္
အဓိက ကေတာ့ ္ မိမိရဲ့မွတ္စိတ္ဟာ
ေရွ့အမွတ္နဲ ့ေနာက္အမွတ္ဆက္ေနဖို ့ပါပဲ
ၾကားထဲမွာ မွတ္စိတ္မဟုတ္တဲ့ အျခားစိတ္မဝင္ဘူးဆိုရင္ သမာဓိ တည္
လာပါျပီ
အဲဒီလိုမွတ္ေနခ်ိန္မွာ ၾကာလာတာနဲ ့အမွ်
ထံုက်င္ကိုက္ခဲတာ ယားယံတာ နာက်င္
တာေတြဟာ ေပၚလာမွာပါ
အဲဒီလိုနာက်င္ခံစားခတ္တဲ့ ခံစားမွ ူ ့ေတြ
ေပၚလာတဲ့အခါမွာ ေယာဂီဟာ မူလကမၼ
႒ာန္းျဖစ္တဲ့ ေဖါင္းပိန္ကို စိတ္က မစူးစိုက္
နိ ုင္ေတာ့ပဲ မိမိ နာက်င္တဲ့အေပၚမွာပဲ
စိတ္ကေရာက္ေနေတာ့တာပါပဲ
ဒါဟာ ျပႆ နာ မဟုတ္ပါဘူး
သတိပ႒ာန္ဆိုတာ ေပၚတာ ထင္ရွားတာ
ရွဴ ့ရမယ္လို ့ဆိုထားတဲ့အတြက္ မိမိစိတ္က
ခံစားေနရတဲ့ေနရာကိုစူးစိုက္ျပီး နာရင္
လည္းနာတယ္ က်င္ရင္လည္း က်င္တယ္
ကိုက္ခ်င္လည္း ကိုက္တယ္လို ့ ေျပာင္း
မွတ္ေပးဖို ့ပါပဲ ေဖါင္းပိန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ နာတာ
က်င္တာပဲုျဖစ္ျဖစ္ ယားယံတာပဲျဖစ္ျဖစ္
အရွဴ ့ခံအာရံုမွ်သာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘာမွ
မထူးပါဘူး မွတ္စိတ္မလြတ္ဖို ့သာ အဓိက
ျဖစ္တဲ့အတြက္ မိမိမွတ္ေနတဲ့အရာေပၚမွာ
စူးစိုက္းျပီးမွတ္ေနဖို ့ပါပဲ
အဲဒီလိုမွတ္တဲ့အခါမွာ အေရးၾကီးတာက
ေပ်ာက္ခ်င္တဲ့စိတ္မပါဖို ့အေရးၾကီးပါတယ္
ေပ်ာက္ခ်င္စိတ္ပါလာရင္ ေလာဘ ျဖစ္တဲ့
အတြက္ ဝိပႆ နာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး
ေပ်ာက္ခ်င္စိတ္ဟာ မေပ်ာက္ရင္ ေဒါသ
ထက္ျဖစ္မယ္ ဒါဆိုရင္ ဝိပႆ နာ လမ္း
ေၾကာင္းက လြဲသြားပါျပီ
ေယာဂီဟာ ခႏၶာမွာျဖစ္ေနတာ စိတ္မွာ
ျဖစ္ေနတာကို ေအးေအးေဆးေဆး
ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ပဲရွိပါတယ္
ေပ်ာက္တာ မေပ်ာက္တာက ခႏၶာကိုယ္ရဲ့
အလုပ္ မွတ္ဖို ့က ငါ့အလုပ္ပဲလို ့သာ ႏွလံုး
သြင္းျပီး မိမိခံစားေနရတဲ့ ခံစားမွ ူ ့ကို
စူးစိုက္ျပီးေတာ့သာ မွတ္သားပါ
အပိုင္း ၇ ဆက္ဖတ္ပါရန္္
No comments:
Post a Comment